“Taş Heykeltıraşlığı: Tarih Öncesi Heykeltıraşlığın Evrimi”ni arayan kişiler taş heykelciliğinin zamanı ile alakalı informasyon arıyorlar. Taş heykelciliği için kullanılan değişik teknikler, kullanılan değişik taş türleri ve zamanla yaratılan değişik taş heykel stilleri ile alakalı informasyon edinmekle ilgileniyor olabilirler. Ek olarak değişik kültürlerde ve dinlerde taş heykelciliğinin görevi ile alakalı informasyon edinmekle ilgileniyor olabilirler.
Taş heykel, taş oymacılığının kanıtlarının Neolitik döneme kadar uzandığı en eski sanat biçimlerinden biridir. İlk taş heykeller çoğu zaman çekiç ve keski ile taşı yontmak şeklinde bayağı araçlar ve teknikler kullanılarak yaratılırdı. Zaman içinde heykeltıraşlar yaylı matkapla taş oymak ya da taş testeresi kullanmak şeklinde daha karmaşa teknikler geliştirdiler.
En eski taş heykeller çoğu zaman figürinler ve muskalar şeklinde minik, taşınabilir nesnelerdi. Sadece taş oyma teknikleri daha da geliştikçe heykeltıraşlar heykeller ve kabartmalar şeklinde daha büyük ve daha karmaşa sanat eserleri yaratmaya başladılar. Taş heykel dini imgeler yaratmak, mühim vakaları anmak ve siyasal gücü temsil etmek için kullanıldı.
Taş heykel, antik dünyada mühim bir sanat formu olmaya devam etti. Mısır’da taş heykel, firavunların dev gibi heykellerinin yanı sıra daha minik allah ve tanrıça heykelleri yaratmak için kullanıldı. Yunanistan’da taş heykel, Milo Venüsü ve Samothrace Kanatlı Zaferi şeklinde eserlerle gerçekçilik ve güzellikte yeni zirvelere ulaştı. Roma’da taş heykel, hem kamusal anıtlar aynı zamanda hususi sanat eserleri yaratmak için kullanıldı.
Taş heykel geleneği, Michelangelo’nun Pietà’sı ve Donatello’nun Davut’u şeklinde eserlerle Orta Yüzyıl ve Rönesans’a kadar devam etti. Çağdaş çağda, taş heykel Auguste Rodin ve Henry Moore şeklinde sanatçılar tarafınca kuvvetli ve etkisinde bırakan sanat eserleri yaratmak için kullanıldı.
Taş heykel, oldukça muhtelif sanat eserleri yaratmak için kullanılabilen oldukça yönlü bir ortamdır. Süre testine dayanabilen dayanıklı bir malzemedir ve hem realist aynı zamanda soyut sanat eserleri yaratmak için kullanılabilir. Taş heykel, fikirleri ve duyguları iletmek için kullanılabilen kuvvetli bir ortamdır ve tarih süresince sanatçılar tarafınca en güzel ve kalıcı sanat eserlerinden kimilerini yaratmak için kullanılmıştır.
| Hususiyet | Yanıt |
|---|---|
| Oymacılık nelerdir? | Oyma, 3d bir nesne kurmak için katı bir bloktan araç-gereç çıkarma işlemidir. |
| Heykel nelerdir? | Heykel, bir nesnenin, ferdin ya da fikrin fizyolojik temsilini yaratan 3d bir sanat biçimidir. |
| Taş nelerdir? | Taş, minerallerden oluşan organik olarak oluşan katı bir maddedir. |
| Heykel nelerdir? | Heykel, çoğu zaman insan figürünü tasvir eden bir heykel türüdür. |
II. Heykel
Taş heykel, sanatın en eski biçimlerinden biridir ve taş oymacılığının geçmişi Neolitik döneme kadar uzanmaktadır.
İlk taş heykeller sıklıkla dini amaçlarla kullanılmış ve tanrıları, tanrıçaları ve mitolojiden öteki figürleri tasvir etmiştir.
Medeniyetler geliştikçe taş heykeller daha karmaşa ve organik hale geldi ve hayvanlar, bitkiler ve günlük nesneler de dahil olmak suretiyle daha geniş bir yelpazedeki mevzuları tasvir etmek için kullanılmaya başlandı.
Klasik dönemde Yunan ve Roma heykeltıraşları teknik kabiliyet ve sanatla alakalı başarıda yeni zirvelere ulaşarak tarihin en meşhur ve ikonik heykel eserlerinden kimilerini yarattılar.
Orta Yüzyıl’da taş heykeller evvela dini amaçlarla kullanılıyordu ve sıklıkla Hristiyan azizleri ve İncil’den alınmış kişileri tasvir ediyordu.
Rönesans döneminde taş heykelcilik yine mühim bir sanat formu halini aldı ve portreler, dini figürler ve mitolojik görüntüler de dahil olmak suretiyle oldukça muhtelif mevzuları tasvir etmek için kullanıldı.
Çağdaş çağda taş heykel, kamusal anıtlar, dini eserler ve hususi siparişler de dahil olmak suretiyle muhtelif amaçlarla kullanılmaya sürmüştür.
Günümüzde taş heykel, hala en popüler ve kalıcı sanat biçimlerinden biri olup, dünyanın dört bir tarafındaki sanatçılar tarafınca yaratılmaya devam etmektedir.
III. Değişik Heykel Türleri
Her biri kendine has özelliklere haiz birçok değişik heykel türü vardır. En yaygın heykel türlerinden bazıları şunlardır:
- Figüratif heykel: Bu tür heykellerde insan figürleri ya da hayvanlar tasvir edilir.
- Soyut heykel: Bu tür heykellerde bilinebilir herhangi bir nesne ya da figür tasvir edilmez.
- Kabartma heykel: Bu tür heykeller düz bir yüzeyden oyularak ya da kalıplanarak kabartma olarak yapılır.
- Montaj Heykeli: Bu heykel türü değişik nesnelerin, malzemelerin ya da bulunan nesnelerin bir araya getirilmesiyle oluşturulur.
- Çevresel heykel: Bu tür heykeller dış mekanlarda yaratılır ve çoğunlukla bulundukları çevreyle etkileşime girer.
Her heykel türünün kendine has teknikleri ve malzemeleri vardır ve her tür, oldukça muhtelif duyguları, fikirleri ve kavramları anlatım etmek için kullanılabilir.
IV. Heykelde Kullanılan Malzemeler
Heykelde en yaygın kullanılan araç-gereç taştır, sadece ahşap, metal, kil ve cam şeklinde öteki malzemeler de kullanılır. Her malzemenin, bir heykelde değişik etkisinde bırakır yaratmak için kullanılabilen kendine has özellikleri ve karakteristikleri vardır.
Taş, elementlere dayanabilen dayanıklı bir malzemedir ve bu da onu dış mekan heykelleri için iyi bir seçim haline getirir. Sadece taşla çalışmak zor olabilir ve proje için doğru taş çeşidini kura çekmek önemlidir.
Ahşap, oyulabilen, şekillendirilebilen ya da tornada tornalanabilen oldukça yönlü bir malzemedir. Taştan daha azca dayanıklı olduğundan iç mekanda sergilenecek heykeller için iyi bir seçimdir.
Metal, hem işlevsel aynı zamanda dekoratif heykeller yaratmak için kullanılabilen kuvvetli ve dayanıklı bir malzemedir. Metal, şekillendirilebilir, kaynaklanabilir ya da çekiçlenebilir.
Kil, istenilen herhangi bir forma kalıplanabilen ve şekillendirilebilen dövülebilir bir malzemedir. Fırında pişirilecek heykeller için iyi bir seçimdir, zira bu muamele kili sertleştirecek ve dayanıklı hale getirecektir.
Cam, hem güzel aynı zamanda işlevsel heykeller yaratmak için kullanılabilen saydam bir malzemedir. Cam üflenerek, dökülerek ya da kazınarak şekillendirilebilir.
V. Heykelde Kullanılan Teknikler
Taş oymak için kullanılan birçok değişik teknik vardır ve her birinin kendine has avantajları ve dezavantajları vardır. En yaygın tekniklerden bazıları şunlardır:
Yontma: Bu, taş heykelciliğinin en eski ve en temel tekniğidir. İstenilen biçim elde edilene kadar bloktan minik taş parçaları çıkarmak için bir keski kullanmayı ihtiva eder.
Kuru Nokta: Bu teknik, keski kullanmaya benzer, sadece keski kullanmak yerine, taşın yüzeyinde sığ kesikler kurmak için kuru nokta cihazı kullanılır. Bu, detaylı tasarımlar ya da dokular kurmak için kullanılabilir.
Perküsyon: Bu teknik, bloktan büyük taş parçalarını çıkarmak için çekiç ve keski kullanmayı ihtiva eder. Taş yontmanın, yontmaktan daha süratli ve daha etken bir yoludur, sadece denetim edilmesi de daha zor olsa gerek.
Aşındırma: Bu teknik, zımpara kağıdı ya da taşlama tekerleği şeklinde aşındırıcı bir araç-gereç kullanarak taşın yüzeyini aşındırmayı ihtiva eder. Yavaş ve bunaltan bir işlemdir, sadece oldukça pürüzsüz ve cilalı yüzeyler kurmak için kullanılabilir.
Döküm: Bu teknik, istenen şeklin bir kalıbının oluşturulmasını ve peşinden erimiş metalin kalıba dökülmesini ihtiva eder. Metal soğur ve sertleşerek özgün şeklin bir kopyasını oluşturur. Bu, heykeller yaratmanın nispeten rahat ve ucuz bir yoludur, sadece taştan oyulmuş heykeller kadar dayanıklı değildir.
Taş bir heykelin yontulması için kullanılacak tekniğin tarzı, heykelin boyutu ve karmaşıklığı, istenen tafsilat düzeyi ve enstruman ve malzemelerin bulunabilirliği şeklinde bir takım faktöre bağlı olacaktır.
VI. Çağdaş Dünyada Heykel
Çağdaş dünyada heykel, devamlı gelişen muhtelif ve canlı bir sanat biçimidir. Modern heykeltıraşlar oldukça muhtelif malzemeler ve teknikler kullanır ve eserleri çoğu zaman günün toplumsal ve politik problemlerini yansıtır. Modern heykeldeki en bariz eğilimlerden bazıları şunlardır:
* Tecrit: Birçok modern heykeltıraş, bilinebilir nesneleri ya da figürleri tasvir etmeyen soyut sanat eserleri yaratır. Bu eserler çoğu zaman biçim ve mekan arasındaki ilişkiyi araştırır ve doğadan, matematikten ya da insan ruhundan esin alabilirler.
* Enstalasyon sanatı: Enstalasyon sanatı, muayyen bir mekan için hususi olarak yaratılan bir heykel türüdür. Bu eserler çoğu zaman performans sanatı, mimari ve etraf sanatının unsurlarını ihtiva eder ve son aşama sürükleyici ve etkileşimli olabilirler.
* Sosyal olarak angaje sanat: Birtakım modern heykeltıraşlar açıkça politik ya da sosyal yorum içeren eserler yaratırlar. Bu eserler çoğu zaman fakirlik, harp ve çevresel deforme şeklinde mevzuları ele alır ve bu mevzularda farkındalık yaratmak ya da sosyal değişimi teşvik etmek için kullanılabilirler.
Çağdaş dünyada heykel, karmaşa fikirleri ve duyguları iletmek için kullanılabilen kuvvetli bir sanat biçimidir. Kültürümüzün ve zamanımızın bir yansımasıdır ve insan deneyiminin mühim bir parçasıdır.
VII. Meşhur Heykeltıraşlar
Tarihin en meşhur heykeltıraşlarından bazılarının en dikkat cazibeli eserleriyle beraber sıralaması alttadır:
- Michelangelo (1475-1564): Pieta, Davut, Musa
- Leonardo da Vinci (1452-1519): Mona Lisa, Son Akşam Yemeği
- Raphael (1483-1520): Atina Okulu, Çayırın Madonnası
- Donatello (1386-1466): David, Pietà
- Giorgio Vasari (1511-1574): Marciano Muharebesi, Sabin Kadınlarının Tecavüzü
- Bartolomeo Ammanati (1511-1592): Neptün Çeşmesi, Piazza della Signoria, Floransa
- Benvenuto Cellini (1500-1571): Medusa Başlı Perseus, I. Francis’in Tuzluk
- Giambologna (1529-1608): Sabin Kadınlarının Tecavüzü, Ferdinand I’in Atlı Heykeli
- Alessandro Algardi (1598-1654): Aziz Francis’in Vecdi, Papa XI. Leo’nun Mezarı
- François Girardon (1628-1715): Perilerin Bakmış olduğu Apollon, Dört Dere Çeşmesi, Paris
- Edmé Bouchardon (1698-1762): Avcı Diana, Üç Zarafet
- Antonio Canova (1757-1822): Üç Lütuf, Aşk Tanrısı ve Psyche
- Bertel Thorvaldsen (1770-1844): Luzern Aslanı, İsa ve Havariler
- Auguste Rodin (1840-1917): Düşünen Erkek, Öpücük, Balzac
- Camille Claudel (1864-1943): Vals, Allah’nın Eli
- Henry Moore (1898-1986): Yatan Figür, Üç Yönlü Parça No. 2
- Barbara Hepworth (1903-1975): İki Biçim, Tek Biçim
- David Smith (1906-1965): Cubi X, Sentinel
- Alexander Calder (1898-1976): Flamingo, Istakoz Tuzağı ve Balık Kuyruğu
- Louise Bourgeois (1911-2010): Örümcek, Hücreler
- Anselm Kiefer (1945 doğumlu): Medusa’nın Salı, Thomas Aquinas’ın Yedi Dağı
- Jeff Koons (1955 doğumlu): Balon Köpek, Yavru Köpek
- Damien Hirst (1965 doğumlu): Yaşayan Birinin Zihninde Ölümün Fizyolojik İmkansızlığı, Allah Aşkı İçin
Sanat Olarak Heykel
Heykel, 3d nesnelerin yaratılmasını içeren bir sanat biçimidir. Heykelin kanıtları Neolitik döneme kadar uzanan en eski sanat biçimlerinden biridir. Heykel, taş, metal, ahşap ve kil şeklinde muhtelif malzemelerden yapılabilir. Heykeltıraşlar, oyma, modelleme ve döküm şeklinde muhtelif teknikler kullanarak eserlerini yaratırlar.
Heykel, müzeler, kamusal alanlar ve hususi koleksiyonlar dahil olmak suretiyle muhtelif ortamlarda bulunabilir. Ek olarak dini nesneler, dekoratif öğeler ve işlevsel nesneler yaratmak için de kullanılabilir. Heykel, kuvvetli bir anlatım biçimi olabilir ve politik mesajlar, dini mesajlar ve şahsi mesajlar dahil olmak suretiyle muhtelif mesajları iletmek için kullanılabilir.
Heykel, binlerce senedir insan kültüründe mühim bir rol oynamıştır. Her kültürden ve geçmişten insanoğlunun takdir edebileceği bir sanat biçimidir. Heykel, esin verebilir, meydan okuyabilir ve düşünceyi kışkırtabilir. Ek olarak bir güzellik ve şaşkınlık duygusu da sağlayabilir.
IX. Heykelin Önemi
Heykel, tarih süresince fikirleri iletmek, hikayeler bahsetmek ve mühim vakaları anmak için kullanılan mühim bir sanat biçimidir. Heykel, kamusal alanlardan hususi koleksiyonlara kadar muhtelif ortamlarda bulunabilir. Taş, metal, ahşap ve kil şeklinde muhtelif malzemelerden yapılabilir. Heykel soyut ya da figüratif olabilir ve oldukça muhtelif duygu ve fikirleri anlatım etmek için kullanılabilir.
Heykel, yüzyıllardır hikayeler bahsetmek ve zamanı kaydetmek için kullanılmıştır. Eski Mısır heykelleri Firavunları ve ailelerini, Roma heykelleri ise tanrıları ve tanrıçaları tasvir eder. Orta Yüzyıl’da heykel, kiliseleri ve katedralleri süslemek için kullanılırdı. Rönesans döneminde heykel daha realist ve doğalcı hale geldi. 19. yüzyılda heykel, Endüstri Devrimi’nin fikirlerini anlatım etmek için kullanıldı. 20. yüzyılda heykel daha soyut ve deneysel hale geldi.
Günümüzde heykel, fikirleri iletmek, hikayeler bahsetmek ve mühim vakaları anmak için kullanılan mühim bir sanat biçimi olmaya devam etmektedir. Heykel, kamusal alanlardan hususi koleksiyonlara kadar muhtelif ortamlarda bulunabilir. Taş, metal, ahşap ve kil şeklinde muhtelif malzemelerden yapılabilir. Heykel soyut ya da figüratif olabilir ve oldukça muhtelif duygu ve fikirleri anlatım etmek için kullanılabilir.
S: Heykel nelerdir?
A: Heykel, uzayda bir biçim yaratan 3d bir sanat biçimidir. Taş, metal, ahşap ve kil şeklinde muhtelif malzemelerden yapılabilir.
S: Heykelin değişik türleri nedir?
A: Heykelin birçok değişik türü vardır, bunlardan bazıları şunlardır:
- Figüratif heykel: Bu tür heykellerde insan ya da hayvanlar tasvir edilir.
- Soyut heykel: Bu tür heykellerde bilinebilir herhangi bir mevzu tasvir edilmez.
- Montaj Heykeli: Bu heykel türü, bulunan nesnelerin bir araya getirilmesiyle yapılır.
- Çevresel heykel: Bu tür heykeller görünüm içinde yaratılır ve organik çevreyle etkileşime girer.
S: Taş heykelciliği için kullanılan değişik teknikler nedir?
A: Taş heykelciliği için kullanılan pek oldukça değişik teknik vardır, bunlardan bazıları şunlardır:
- Yontma: Bu, taş oymacılığında en yaygın tekniktir. Bloktan minik taş parçalarını çıkarmak için bir keski kullanmayı ihtiva eder.
- Delme: Bu teknik, taşta delikler kurmak için kullanılır. El matkabı ya da elektrikli matkapla yapılabilir.
- Testereleme: Bu teknik, taşı daha minik parçalara kesmek için kullanılır. El testeresi ya da elektrikli testere ile yapılabilir.
- Cilalama: Bu teknik, taşa pürüzsüz bir yüzey kazandırmak için kullanılır. Zımpara kağıdı, pomza taşı ve cilalama bileşikleri şeklinde muhtelif aletlerle yapılabilir.
0 Yorum